dinsdag, december 04, 2012

Sneeuw enzo

'Kijk,' zegt ze tegen haar jongere broer, 'daar achter die wolken ligt de zon te slapen.' We rijden huiswaarts, een oranjeroodomrande wolk tegemoet. En dat de wolken ijs zijn. Sneeuw, vindt de ander. Helemaal eens geraken ze het niet, maar ik vind het allang fantastisch dat ze zich zo aan de natuur vergapen. 
Zoals die keer aan zee, toen zoonlief vroeg even te wachten en hij heel geduldig achterom bleef kijken, naar een meeuw die ging pootjebaden in een waterplas, tegen het decor van een ondergaande zon.
Of dit weekend nog, toen een specht in de tuin een schijnbaar onstopbare huilbui kon stilleggen. 
Tot nog toe dwaalde ik 's avonds, als rust over het huis komt liggen zoals sneeuw dit weekend over de tuin, graag even door Roodwaternacht. Misschien wordt het tijd om dat samen te doen?



Geen opmerkingen: