Van hetzelfde laken

Alsof we met z'n tweeën aan een laken staan te trekken, zo voel ik me de laatste dagen. Ik heb de week in zeven dagen opgevouwen en probeer uit de laatste plooien nog enkele uren te trekken. Helaas lijkt de ander sterker dan ik. Tegen wil en dank blijf ik trekken, ook al weet ik dat de tijd me sowieso door de vingers glipt. Ook al zou het zoveel leuker zijn het laken zacht langs mijn vingers te laten glijden...